اثرات تغییرات اقلیمی در سیستمهای فعلی رتبهبندی
این مدلها اثرات تغییرات اقلیمی، از جمله آسیبپذیری در برابر بلایای طبیعی و هزینههای سازگاری با اقلیم را به صورت جامع در نظر نمیگیرند.
استدلال برخی کشورها مبنی بر این که سیستمهای فعلی رتبهبندی اعتباری به طور کامل اثرات تغییرات اقلیمی و تلاشهای آنها برای مقابله با این پدیده را در ارزیابی ریسک اعتباری در نظر نمیگیرد، تا حد زیادی صحیح است و توسط پژوهشهای متعددی تأیید شده است.
عدم پوشش کافی خطرات اقلیمی در رتبهبندیها: رتبهبندی اعتباری معمولاً بر اساس شاخصهای مالی سنتی مانند نسبت بدهی به تولید ناخالص داخلی و پایداری بودجه عمومی انجام میشود. اما این مدلها اثرات تغییرات اقلیمی، از جمله آسیبپذیری در برابر بلایای طبیعی و هزینههای سازگاری با اقلیم را به صورت جامع در نظر نمیگیرند. مطالعات نشان دادهاند که اگر این عوامل وارد مدلها شوند، بیش از 80 کشور ممکن است تا پایان قرن با کاهش رتبه اعتباری مواجه شوند (OXFORD MARTIN SCHOOL).
دام سرمایهگذاری اقلیمی: کشورهای آسیبپذیر اغلب در چرخهای گرفتار میشوند که در آن خسارتهای ناشی از تغییرات اقلیمی، هزینههای اقتصادی را افزایش داده و توانایی سرمایهگذاری برای سازگاری را محدود میکند. عدم در نظر گرفتن این موضوع در رتبهبندیها میتواند هزینه استقراض را برای این کشورها افزایش دهد و سرمایهگذاریهای ضروری را به تأخیر بیندازد.
تشویق سرمایهگذاری در سازگاری: یکی از انتقادات کلیدی این است که رتبهبندیهای فعلی، سرمایهگذاریهای انجام شده برای افزایش تابآوری در برابر تغییرات اقلیمی را بازتاب نمیدهند. اگر این سرمایهگذاریها در رتبهبندیها لحاظ شوند، میتواند مشوقی برای کشورها باشد تا پروژههای مقاومسازی بیشتری را انجام دهند، که به نفع اقتصاد جهانی نیز خواهد بود.
تأثیر بر کشورهای در حال توسعه: کشورهای در حال توسعه و جزیرههای کوچک که با بلایای اقلیمی بیشتری روبهرو هستند، بیشتر تحت تأثیر رتبهبندیهای نامتناسب قرار میگیرند. این در حالی است که کشورهایی با اقتصادهای پیشرفتهتر، به دلیل زیرساختهای قویتر، از این مشکلات به میزان کمتری آسیب میبینند.
بنابراین، به نظر میرسد استدلال این کشورها پایههای منطقی و دادههای تجربی قوی دارد. ایجاد تغییرات در سیستمهای رتبهبندی میتواند به بهبود عدالت مالی و افزایش سرمایهگذاریهای پایدار در سطح جهانی کمک کند.
منبع: پارس کیان