نقش ریسک‌های ESG در رتبه‌بندی اعتباری توسط موسسات رتبه‌بندی
ریسک‌های ESG (محیط‌زیستی، اجتماعی، و حکمرانی) به طور فزاینده‌ای در رتبه‌بندی اعتباری شرکت‌ها و کشورها نقش اساسی ایفا می‌کنند.
ریسک‌های ESG (محیط‌زیستی، اجتماعی، و حکمرانی) به طور فزاینده‌ای در رتبه‌بندی اعتباری شرکت‌ها و کشورها نقش اساسی ایفا می‌کنند. مؤسسات رتبه‌بندی در سال‌های اخیر چارچوب‌هایی را توسعه داده‌اند که به شناسایی و ارزیابی ریسک‌های ESG در فرآیند رتبه‌بندی کمک می‌کند. این ریسک‌ها می‌توانند تأثیر مستقیمی بر پایداری مالی و توانایی بازپرداخت بدهی داشته باشند.
الف. ریسک‌های محیط‌زیستی (Environmental Risks): این بخش شامل مسائلی مانند تغییرات آب‌وهوایی، مصرف انرژی، مدیریت منابع طبیعی، آلودگی و پایداری زیست‌محیطی است. مثال: یک شرکت انرژی که به شدت به سوخت‌های فسیلی وابسته است، ممکن است در معرض ریسک‌های مربوط به مقررات سخت‌گیرانه زیست‌محیطی یا کاهش تقاضای جهانی برای سوخت‌های فسیلی قرار گیرد. چنین ریسک‌هایی می‌توانند رتبه اعتباری آن را پایین بیاورند.
ب. ریسک‌های اجتماعی (Social Risks): این بخش شامل روابط کاری، حقوق کارگران، سلامت و ایمنی، و رضایت مشتریان است. مثال: یک شرکت تولیدی که درگیر مشکلات ایمنی کارکنان یا اعتراضات اجتماعی شود، ممکن است با هزینه‌های اضافی و کاهش اعتماد سرمایه‌گذاران مواجه شود، که تأثیر منفی بر رتبه‌بندی اعتباری آن خواهد داشت.
ج. ریسک‌های حکمرانی (Governance Risks): این بخش شامل مدیریت اجرایی، شفافیت مالی، رعایت قوانین و مقررات، و ساختار هیئت‌مدیره است. مثال: یک شرکت که درگیر رسوایی‌های مالی یا سوءمدیریت شود، ممکن است با کاهش رتبه‌بندی اعتباری مواجه گردد.
نمونه‌های واقعی:
شرکت بریتیش پترولیوم (BP): پس از فاجعه نشت نفت در خلیج مکزیک در سال 2010، رتبه اعتباری BP توسط S&P کاهش یافت. این حادثه نشان داد که چگونه ریسک‌های زیست‌محیطی می‌توانند مستقیماً بر پایداری مالی شرکت تأثیر بگذارند.
پروژه‌های زغال‌سنگ در استرالیا: موسسهMoody's رتبه اعتباری برخی شرکت‌های معدن‌کاری زغال‌سنگ را به دلیل افزایش ریسک‌های زیست‌محیطی و کاهش تقاضای جهانی برای سوخت‌های فسیلی پایین آورد.
در کل این ریسک‌های به یک عامل مهم در تحلیل اعتباری مؤسسات بین‌المللی تبدیل شده‌اند.